1.قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد

قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد در روز بیستم ژانویه 2015 تصویب شد. با تایید برجام، این قطعنامه خواستار اجرای کامل آن مطابق با جدول زمانبندی ایجاد شده در برجام شد، و برنامه زمانی و تعهداتی را تعریف کرد که تمام طرفین باید انجام دهند تا به لغو تحریم اتحادیه اروپایی علیه ایران بیانجامد.

در روز اجرای برجام (16 ژانویه 2013)، تمام مفاد قطعنامه قبلی شورای امنیت سازمان ملل متحد در رابطه با مسائل هسته ای ایران لغو شد، و در صورت عدم پایبندی گسترده ایران از تعهدات وفق برجام مشمول وضع مجدد تحریمها می شود. همچنین محدودیت های خاصی از جمله محدودیت حمل و نقل کالاهای مربوط به غنی سازی اعمال می شود. در روز خاتمه قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد، تمامی مفاد قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد لغو می شود و سازمان ملل متحد نظر خود در مورد مساله هسته ای ایران را جمع بندی کرده و این مورد از لیست موضوعاتی که شورا را درگیر ساخته، خارج می شود.

1.1.چارچوب قانونی اتحادیه اروپایی

از طریق تصویب قوانین حقوقی مهیاکننده چارچوب قانونی برای لغو تحریم های اتحادیه اروپایی است که اتحادیه اروپا قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد را مطابق با برجام اجرا می کند. اگرچه لغو تحریم های ذکرشده در روز اجرا (16 ژانویه 2016) اجرایی شد، در عین حال اتحادیه اروپا به موجب برجام متعهد به تهیه و تصویب قوانین لازم در روز توافق (18 اکتبر 2015)، البته با تاخیر در اجرا، گردید.

 اقدامات محدودکننده ای که به موجب برجام برداشته شدند، آن دسته از اقداماتی هستند که توسط اتحادیه اروپا در رابطه با فعالیت های مرتبط با هسته ای ایران در تصمیم 2010/413/CFSP  و مقرره 267/2012 شورای اتحادیه اروپا وضع شدند. اجرای قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد مطابق با برجام عمدتاً  از طریق قوانین حقوقی اتحادیه اروپا حاصل شده است که عبارتند از:

  • تصمیم (CFSP) 2015/1863 شورا مصوب 18 اکتبر 2015 با اصلاحیه تصمیم 2010/413/CFSP شورا مربوط به اقدامات محدودکننده علیه ایران.

این تصمیم موجب تعلیق مواد تصمیمِ 2010/413/CFSP شورا در رابطه با تحریم های اقتصادی و مالی اتحادیه اروپا به نحو مصرح در برجام و همزمان با اجرا از سوی ایران و راستی آزمایی توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی از اقدامات هسته ای توافق شده می شود. این تصمیم همچنین موجب تعلیق اجرای توقیف دارایی ها (ازجمله ممنوعیت سرمایه گذاری و ایجاد منابع اقتصادی) و اقدامات ممنوعیت ویزا برای اشخاص، نهادها و سازمان ها به نحو مصرح در برجام می گردد.

بعلاوه، این تصمیم همچنین یک رژیم مجوزی برای بازبینی و اتخاذ تصمیم در مورد برخی انتقالات مرتبط با هسته ای و انتقال برخی فلزات و نرم افزارها را معرفی می کند. این تصمیم توسط دو دسته مقررات اجرایی می شود (بنگرید به ذیل)، که مستقیماً در تمامی دولت های عضو قابلیت اجرا دارند.

  • مقرره شورا اتحادیه اروپایی 2015/1861 مصوب 18 اکتبر 2015 با اصلاحیه مقرره 267/2012 اتحادیه اروپایی در مورد اقدامات محدودکننده علیه ایران.

این مقرره، حذف مواد مربوط به مقرره شورای 267/2012 (اتحادیه اروپا) حاوی همه تحریم های اقتصادی و مالی اتحادیه اروپا به نحو مصرح در برجام را همزمان با اجرای اقدامات هسته ای توافق شده و تایید شده توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی توسط ایران را شامل می شود (16 ژانویه 2016). علاوه بر این، این مقرره همچنین رژیم مجوز قبلی برای بررسی و تصمیم گیری مربوط به انتقالات هسته ای و برخی از انتقالات فلزات و نرم افزارها را اجرا می کند. مقرره شورای اتحادیه اروپا ((2015/1861 همچنین مفاد مربوط به ممنوعیت های گسترش سلاح های هسته ای، مانند تحریم های تکنولوژی موشکیِ پابرجا را اجرا می کند.

ادامه در اطلاعیه راجع به لغو تحریم های اتحادیه اروپا به موجب برجام مورخ 3 آگوست 2017